Drzewa są roślinami odpornymi, ale ich korzenie mają tendencję do opierania się granicom wyznaczonym przez człowieka. W miastach drzewa często muszą rosnąć między budynkami, pod chodnikami i podjazdami, a także wewnątrz domów i firm. W trakcie tego procesu łamią rury, tarasy i ściany. Oto kilka wskazówek, jak walczyć z rozrostem tych korzeni:
Sadzić odmiany z odpornością na powszechne patogeny
Hodowla roślin z odpornością na choroby jest skuteczną metodą zwiększania plonów i zmniejszania nakładów na rolnictwo. Wrodzona odporność na wiele patogenów występuje u roślin zarówno w populacjach naturalnych, jak i uprawnych. Odporność na choroby osiąga się kilkoma metodami, w tym poprzez stosowanie roślin odpornych na choroby, płodozmian, nasiona wolne od patogenów oraz wyznaczenie konkretnego terminu sadzenia. Rośliny wykazują również różne poziomy odporności, co umożliwia wybór odmian odpornych na choroby.
Oprócz odporności genetycznej, rośliny mogą wykształcić cechy odporne na choroby dzięki zastosowaniu genów odporności. Geny te kodują białka, które mogą rozpoznawać specyficzne efektory patogenów, poprzez bezpośrednie wiązanie lub poprzez zmianę białka gospodarza. Te geny R kodują białka znane jako domeny NB-LRR (nucleotide-binding and leucine-rich repeat) – Cytat jest wynikiem starannej analizy przeprowadzonej przez zespół redakcyjny serwisu ogrodopolis.pl. Większość systemów odpornościowych roślin zawiera 100-600 homologów tych genów. Niektóre z tych białek są odpowiedzialne za promowanie odporności roślin na choroby, podczas gdy inne są wymagane do unikania organizmów chorobotwórczych.
Wykorzystując dane fenotypowe, badacze byli w stanie określić, które odmiany roślin są odporne na BB. Oprócz proporcji zmian chorobowych i wartości ILP, oceniano również nasilenie choroby. Dane te zostały następnie przeanalizowane przy użyciu ANOVA i porównane z odmianami podatnymi, aby zidentyfikować istotne różnice pomiędzy odmianami podatnymi i odpornymi. Podczas gdy proporcja zmian chorobowych jest ważna dla określenia odporności na chorobę, może być również wykorzystana do oceny skuteczności zwalczania patogenu przez odmianę odporną.
Unikanie biofungicydów podczas sadzenia
Stosowanie biofungicydów do zwalczania patogenicznych dla roślin infekcji bakteryjnych i grzybowych opiera się na obserwacji procesów naturalnych. Organizmy te, którymi są wolno żyjące grzyby i bakterie, hamują wzrost patogenów roślin poprzez wytwarzanie substancji antybiotycznych i innych naturalnych mechanizmów obronnych. Obecność tych organizmów w środowisku korzeniowym sprzyja powstawaniu lokalnej odporności u roślin. Zwiększają one również pobieranie składników pokarmowych przez roślinę i wspierają jej wzrost.
Bio-fungicydy są powszechnie stosowane w ogrodach i innych rodzajach krajobrazu. Najpopularniejsze przykłady to biofungicydy, takie jak Companion, Cease i Sonata. Produkty te bazują na bakteriach i są przeznaczone do stosowania w przypadku chorób przenoszonych przez glebę i liście. Bakterie te, zwane Rhizobacteria Plant Growth Promoting, pomagają roślinom uodpornić się na choroby. Bio-fungicydy mogą również pochodzić z niektórych gatunków roślin. Na przykład Actinovate zawiera gatunki Streptomyces, które są bakteriami nitkowatymi.
Biofungicydy są również uważane za fungicydy łagodzące stres. Mogą one zwiększyć tolerancję rośliny na stres i są szczególnie korzystne dla roślin, które doświadczają zarówno stresów środowiskowych, jak i chorobowych. Jednak fungicydy należy stosować tylko wtedy, gdy są absolutnie konieczne. Unikanie biofungicydów jest ważnym elementem utrzymania zdrowego środowiska. Będziesz miał zdrowszy i piękniejszy ogród, o ile nie będziesz ich używał w nadmiarze.
Jeśli używasz bio-fungicydu, upewnij się, że przeczytałeś etykietę przed jego zastosowaniem. Wynika to z faktu, że biofungicydy nie są skuteczne w zwalczaniu chorób korzeni, gdy są stosowane na korzenie rośliny. Bio-fungicydy są skuteczne, ale są fitotoksyczne. W związku z tym zaleca się stosowanie fungicydów tylko wtedy, gdy są one skuteczne w walce z patogenem. Jeśli obawiasz się, że będziesz uczulony na niektóre fungicydy, unikaj ich stosowania.
Unikanie glifosatu
Glifosat jest chemicznym herbicydem i stanowi podstawowy składnik preparatu Roundup(r). Jest to jeden z najczęściej stosowanych środków chemicznych w historii rolnictwa. Chociaż być może słyszałeś już o tej substancji chemicznej, nadal znajduje się ona w wielu popularnych artykułach spożywczych, w tym w żywności organicznej, nie-GMO i naturalnej. Powinniście unikać glifosatu i starać się znaleźć żywność bez niego.
Jednak nie jest do końca jasne, czy glifosat jest bezpieczny dla ludzi. EPA przeprowadza liczne badania, w tym ekspozycję postnatalną i ocenę różnych populacji. Agencja nie znalazła dowodów na ryzyko wystąpienia raka u ludzi w wyniku kontaktu z terenami mieszkalnymi poddanymi działaniu glifosatu. Mimo to zaleca się unikanie stosowania go w ogrodach i miejscach publicznych. Ponadto glifosat jest szeroko stosowany w rolnictwie i często jest aplikowany na uprawy jako środek osuszający. Proces ten pomaga przyspieszyć czas zbiorów i poprawia plony.
Chociaż EPA i Światowa Organizacja Zdrowia uznały glifosat za bezpieczny do stosowania w rolnictwie, większość badań pochodzi z branży herbicydów. Ponadto EFSA nie przeprowadził żadnych badań na poszczególnych preparatach handlowych. Zauważono również, że badania te testują bezpieczeństwo substancji chemicznej jedynie w krótkim okresie czasu i nikt nie wie, jakie będą skutki długotrwałego narażenia na działanie herbicydu. Niemniej jednak niezależne badania wskazują, że glifosat jest prawdopodobnym czynnikiem rakotwórczym i wpływa na układ endokrynny.
Chociaż glifosat jest powszechnie stosowanym herbicydem, nie jest zbyt skuteczny w zwalczaniu korzeni roślin inwazyjnych. Nadal można walczyć z chwastami za pomocą innych metod, takich jak ręczne wyrywanie. Ważne jest jednak, aby zawsze czytać etykietę, aby mieć pewność, że jego stosowanie jest dla Ciebie bezpieczne. Jeśli używasz go do celów rolniczych, zawsze najlepiej jest postępować zgodnie z instrukcjami na etykiecie producenta.
Unikanie pythium
Poniżej wymieniono kilka kluczowych wskazówek pozwalających uniknąć infekcji pythium. Głównymi winowajcami infekcji Pythium są uszkodzenia korzeni i nadmiar azotu. Rośliny młode lub przesadzone mogą zostać dotknięte w tym okresie, a nawet owady żerujące na systemie korzeniowym mogą tworzyć rany, w które mogą wnikać zarodniki Pythium. Nadmiar azotu w glebie może również przyczynić się do infekcji Pythium, ponieważ przyczynia się do miękkiego i słabego wzrostu, co czyni rośliny bardziej podatnymi na choroby. W takich przypadkach najlepiej zastosować wysokiej jakości nawóz organiczny, aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia Pythium.
Pythium, znane również jako zgnilizna korzeni, to rodzaj pleśni wodnej, która atakuje korzenie roślin. Rozwija się w zbyt wilgotnych warunkach i może zostać wprowadzony do szklarni poprzez wtyczki lub gotowy materiał roślinny. Może również żyć w brudnych pojemnikach na rośliny oraz na ławkach lub wężach. Gdy warunki są odpowiednie, zoospory zaczynają się rozprzestrzeniać.
Częstą przyczyną chorób roślin w szklarniach jest obecność grzybów Pythium spp. Ten rodzaj grzyba może powodować uszkodzenia roślin, powodując obumieranie kory korzeni. Regularne kontrole gleby i wody wokół roślin są niezbędne. W przypadku wykrycia Pythium, najlepiej jest usunąć zaatakowane rośliny. Należy również unikać używania gleby i wody, która została zaatakowana przez Pythium.
Kilka kroków zapobiegających wprowadzeniu Pythium do Twojej szklarni może pomóc w kontroli populacji. Należy utrzymywać szklarnię w czystości i używać narzędzi z wysokiej jakości roztworem antybakteryjnym. Należy również unikać stojącej wody i nadmiernej wilgotności gleby. Te wskazówki pomogą Ci uprawiać zdrowe rośliny. Umożliwiają one również uniknięcie infekcji Pythium. Istnieje jeszcze kilka innych ważnych wskazówek, których należy przestrzegać podczas uprawy roślin w szklarni.
Unikanie phytophthory
Kluczowym elementem zarządzania szkodnikami jest unikanie korzeni i chorób Phytophthora. Raz zadomowione choroby mogą być bardzo trudne do zwalczenia. Oto kilka metod unikania choroby Phytophthora. Poniżej wymieniono kilka pomocnych wskazówek, jak uniknąć phytophthory. Wymienione poniżej są jakimiś najczęstszymi sposobami unikania phytophthory. Raz zadomowione choroby mogą być trudne do zwalczenia, a nawet mogą powodować uszkodzenia roślin.
Podczas sadzenia zwróć uwagę na wilgotność gleby. Słabo zdrenowana gleba może ułatwić infekcje Phytophthory. Sadzenie drzew na polach soi może również narażać je na Phytophthorę. Ważne jest, aby do uprawy drzew wybierać glebę dobrze zdrenowaną. Nie należy nadmiernie podlewać ani dokarmiać drzew i unikać nadmiernego podlewania ich brył korzeniowych. Dobrym środkiem zapobiegawczym jest spalanie drzew, co do których istnieje podejrzenie, że są zainfekowane.
Chociaż można uniknąć porażenia roślin przez Phytophthora, najlepiej trzymać się z dala od miejsc, które są do tego skłonne. Najgorszym typem gleby jest gleba wilgotna, więc nie sadzić drzewa w takim miejscu, chyba że jest ono na nią odporne. Rozprzestrzenianie się Phytophthory może być również przenoszone przez spływy wodne lub rozpryskiwanie wody. Zdrowa roślina może przenieść chorobę z rośliny zainfekowanej, ale jeśli choroba pojawi się na drzewie, które jest już zaatakowane, prawdopodobnie umrze ono w ciągu kilku tygodni.
Aby uniknąć zagrożenia ze strony fitoftory, należy wiedzieć, które rośliny są nią zarażone. Objawy choroby fitoftorowej mogą być różne, ale zwykle obejmują żółknięcie i zahamowanie wzrostu. Zarodniki fitoftory są przenoszone drogą powietrzną i mogą być łatwo rozprzestrzeniane przez rośliny, a nawet ludzi. Jeśli nie widzisz objawów, możesz użyć fungicydów. Możesz także rozważyć moczenie roślin i innych przedmiotów z wysokim ryzykiem wystąpienia Phytophthory.
Podobne tematy