Być może zastanawiasz się, dlaczego Twoje paznokcie są w połowie białe. Istnieje wiele możliwych przyczyn tego stanu. Niektóre z nich to narażenie na działanie talu lub arsenu, niewydolność nerek lub zastoinowa niewydolność serca, lub niektóre leki. Grzyby i pleśnie mogą również powodować białe paznokcie. Czytaj dalej, aby uzyskać odpowiedzi na te pytania. W międzyczasie możesz zadbać o siebie w domu, stosując się do poniższych wskazówek. Następnym razem, gdy zauważysz, że Twoje paznokcie są w połowie białe, odwiedź lekarza!
Leukonychia
Być może zastanawiasz się: “Dlaczego moje paznokcie są w połowie białe?”. Termin medyczny określający białe przebarwienia paznokci to leukonychia. Stan ten charakteryzuje się zwykle bezbolesnymi białymi plamami na paznokciach. Może dotyczyć zarówno paznokci u stóp, jak i u nóg. Stopień białości różni się w zależności od rodzaju leukonychii, którą masz. W większości przypadków stan ten jest spowodowany drobnymi urazami u podstawy paznokcia.
Chociaż białe przebarwienia paznokci nie są alarmujące, mogą świadczyć o poważnych zaburzeniach wrodzonych lub ogólnoustrojowych. Leukonychia może być spowodowana nieprawidłowościami płytki paznokciowej lub łożyska paznokcia. Niezwykle istotna jest rzetelna diagnoza. Aby pomóc zdiagnozować leukonychię, konieczna jest dokładna ocena. W tym artykule omówimy cechy morfologiczne i patogenezę różnych form leukonychii, w tym cechy kliniczne i badania niezbędne do rozpoznania tego stanu.
Pseudomonas aeruginosa
Oportunistyczna bakteria Pseudomonas sp. wytwarza niebiesko-zielone barwniki. Wywołuje infekcje płuc, nerek, dróg moczowych, skóry i tkanek miękkich. Bakteria ta rozwija się w wilgotnym środowisku, takim jak okolice pachowe, okolice zauszne i okolice anogenitalne.
Bakteria ta może żyć na owocach, warzywach, a nawet w skórze. Pseudomonas rozwija się w ciepłych, wilgotnych miejscach. Większość infekcji wywołanych przez pseudomonas występuje w szpitalach i innych placówkach służby zdrowia. Bakteria ta może zainfekować każdą część ciała, w tym krew, płuca, skórę, ścięgna, rany i paznokcie.
Zakażenie grzybicze
Jeśli zauważyłeś, że Twoje paznokcie są w połowie białe, może to być zakażenie grzybicze. Do zakażenia tym schorzeniem dochodzi często, gdy paznokcie są często narażone na ciepłe, wilgotne warunki. Jeśli stale nosisz sandały lub buty ze skarpetami, które były mokre i ociekały wodą, możesz być podatna na infekcję. Ryzykowne jest również mieszkanie na obszarze o dużej wilgotności. Zakażenie jest bardziej rozpowszechnione w miesiącach letnich.
Aby stwierdzić, czy Twoje paznokcie mają grzybicę, lekarz musi najpierw ustalić jej podstawową przyczynę. Infekcje grzybicze są wywoływane przez dermatofity, które powodują zakażenie w paznokciu. Najczęstszą przyczyną jest grzyb zwany Candida, który powoduje objawy. Zakażenie grzybicze paznokci jest również znane jako onychomikoza, która dotyka łożyska paznokcia.
Choroby nerek
Nie jest rzadkością, że u osób z przewlekłą chorobą nerek rozwija się wzór paznokci pół na pół. W rzeczywistości, prawie siedemdziesiąt procent osób poddawanych hemodializie ma ten stan. Najczęstsze zaburzenie paznokci nazywa się absent lunula, lub paznokcie Lindsaya, i jest spowodowane przez chorobę nerek. Oto co musisz wiedzieć o tym stanie. Stan ten może być również objawem raka lub AIDS.
Bielenie całego paznokcia jest zwykle oznaką choroby nerek, ale istnieją również inne przyczyny. Może być spowodowane niedoborem białka lub zakażeniem grzybiczym. Jednak przypadkowe białe plamy na płytce paznokciowej mogą być również spowodowane urazem płytki paznokciowej. Inne potencjalne przyczyny to niedobór wapnia lub cynku, a także reakcja alergiczna. Najczęściej jednak półbiałe paznokcie są nieszkodliwe.
Zapalenie skórno-mięśniowe
Przyczyna zapalenia skórno-mięśniowego jest nieznana. Uważa się jednak, że jest ono wywoływane przez czynniki immunologiczne i genetyczne. U dzieci z zapaleniem skórno-mięśniowym stwierdzono wyższą częstotliwość występowania pewnych HLA. HLA są białkami, które odgrywają ważną rolę w układzie odpornościowym i są powiązane z predyspozycjami do pewnych chorób. Chociaż dokładna rola tych białek w zapaleniu skórno-mięśniowym jest nadal niejasna, ma to wpływ na diagnostykę i leczenie.
Leczenie zapalenia skórno-mięśniowego jest zróżnicowane i zależy od stopnia zaawansowania choroby oraz ogólnego stanu zdrowia pacjenta. U pacjentów z chorobą mięśni rozpoczyna się zazwyczaj systemową terapię kortykosteroidami, które podaje się w dawkach 1 mg/kg na dobę. Jeśli jednak choroba jest ograniczona do skóry, strategia leczenia może obejmować połączenie glikokortykoidów i leków przeciwmalarycznych, takich jak metotreksat.
Podobne tematy